De wereld om je heen kunnen zien. Voor veel mensen iets heel belangrijks. Voor mij helaas niet, want opeens werd de wereld om mij heen wazig. Ik was een week naar London toen opeens last kreeg van wazig zien.

Mijn leven is met 180 graden gedraaid. Helaas is er geen duidelijk keerpunt. Alle klachten slopen er langzaam in. Vandaag de dag ben ik nog steeds ziek maar heb ik geen ziekte.

Ik denk dat iedereen wel eens misselijk is maar wat als die misselijkheid altijd blijft? Wat als dat nare gevoel niet meer weg gaat. Het is een gevoel wat je gek maakt. Je wordt er stapelgek van. De grote themavraag was: waar kwam de misselijkheid vandaan hoe kom ik er…

In de war. Dat is op dit moment een passende woord voor mijn situatie. Ik kan een gevoel van teleurstelling en verdriet niet onderdrukken, omdat alles gaat zoals ik het niet gewild had. Sommige dingen lijken zo onmogelijk als je ziek bent.