De medicijnen werken niet meer, de pijn neemt alleen maar toe en ik sta nu op de wachtlijst voor een kijkoperatie. Een paar dagen geleden kreeg ik het lang verwachte telefoontje met de datum voor de kijkoperatie.
In mijn vorige blogpost beschreef ik al hoe het de afgelopen tijd is gegaan in het UMC. Op dit moment staat er een kijkoperatie gepland. Ik stond al een tijdje op de wachtlijst hiervoor maar ongeveer een maand geleden kwamen we er achter dat de medicatie die ik nu gebruik niet meer werkt. Na veel contact met het ziekenhuis werd besloten dat de kijkoperatie eerder moet maar een concrete datum hadden we nog niet. Totdat ik deze week het lang verwachte telefoontje kreeg met de datum.
Kijkoperatie
Morgen is het da eindelijk zover. De dag van de operatie. Vrijdag 25 oktober. Om acht uur ’s ochtends moet ik in het ziekenhuis zijn. Ik vind het allemaal zo ontzettend spannend. Want, wat zullen ze vinden, wat gaat er hierna komen, hoe zal het morgen allemaal gaan? Zo zijn er nog tientallen dingen waar ik mij op dit moment druk om maak. Maar dit zijn allemaal dingen waar ik zelf geen invloed op heb. Dus ik probeer er zo min mogelijk aan te denken. (Al gaat dat niet altijd even makkelijk). Zo word ik elke ochtend wakker en het eerste waar ik aan denk is: Nog x aantal nachtjes en dan is de operatie.
Een van de spannende dingen vind ik het prikken van het infuus. Ik heb namelijk hele lastige aderen en het prikken van een infuus (of bloed prikken) gaat bijna nooit in een keer. Tijdens mijn vorige operatie hadden ze na vijf pogingen het infuus weten te plaatsen. Ik vind het prikken gelukkig geen pijn doen maar echt fijn is het natuurlijk ook niet. Ik ga in ieder geval de hele avond hopen dat het prikken in een keer goed gaat!
Hoe ziet de dag eruit?
Morgen moet ik mij samen met mijn moeder om acht uur ’s ochtends melden in het ziekenhuis. Zoals sommige van jullie weten zit ik in een universitair ziekenhuis dat voor mij niet bepaald om de hoek zit. Daarom hebben mijn moeder en ik besloten dat we de dag ervoor naar een hotel gaan dat dicht bij het ziekenhuis is, zodat we de volgende ochtend niet extreem vroeg op hoeven staan om ervoor te zorgen dat we op tijd zijn. We hebben onze spullen (medicijnen, pyjama etc) ingepakt en vanavond rijden we naar het hotel. Zo hoeven we morgen maar vijf minuten te rijden en we zijn in het ziekenhuis.
Ik moet er om acht uur ‘ s ochtends zijn en ik ben (als alles goed gaat) om ongeveer elf uur aan de beurt. Vervolgens gaan we naar de OK toe. Hier staan de artsen, verpleegkundigen en de anesthesist te wachten. Op de OK wordt het infuus geprikt. Vervolgens gaat de narcose vloeistof erin en kan de operatie beginnen. Mijn eigen arts gaat samen met een collega de operatie uitvoeren.
Spanning
Morgen wordt dus een ontzettend spannende dag. Gelukkig weet ik van vorige operaties dat iedereen in het ziekenhuis even aardig is en dat ze allemaal even hard hun best doen om je op je gemak te stellen. Daarnaast heb ik alle vertrouwen in de artsen die de kijkoperatie gaan doen dus ik heb er alle vertrouwen in dat het helemaal goed gaat komen! Ik heb een kaartje geschreven voor mijn artsen en het OK team, ik heb alles goed voorbereid dus ik hoop dat alles goed gaat komen.
Liefs,
Yousra Yasmine
Hey, volg je mij al op Instagram ? Daar geef ik jou een inkijkje in mijn leven door middel van foto’s. Ik zou het leuk vinden om elkaar daar te volgen!